tlenić — ndk VIa, tlenićnię, tlenićnisz, tleń, tlenićnił, tlenićniony pot. «utleniać, rozjaśniać (zwykle włosy)» Tlenić włosy na jasny blond. tlenić się «być tlenionym; stawać się jasnym» … Słownik języka polskiego
tlenić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o włosach: być tlenionym, stawać się jasnymi przez utlenianie; rozjaśniać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozjaśniać sobie włosy przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tlenienie — ↨ tlenienie się n I rzecz. od tlenić (się) … Słownik języka polskiego
włos — m IV, D. a, Ms. włossie; lm M. y 1. «nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka ssaków, składający się z zagłębionego w skórze korzenia z cebulką oraz z wystającej ponad skórę łodygi (trzonu); w lm owłosienie głowy ludzkiej» Koński, psi włos. Cienki … Słownik języka polskiego
utleniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utleniaćam, utleniaća, utleniaćają, utleniaćany {{/stl 8}}– utlenić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utleniaćnię, utleniaćni, utleń, utleniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień